Karate KYOKUSHIN - trochę historii o tej pięknej sztuce walki.
Żeby pokrótce przedstawić Państwu historię karate Kyokushin posłużę się Wikipedią - może nie jest to super źródło informacji (jak twierdzą profesorowie uczelni), to jednak osobiście uważam, że przedstawiona tam informacja wystarczy.
Etymologia nazwy[edytuj]
Nazwa kyokushin pochodzi od japońskich słów:
- kyoku – biegun, ekstremum, najwyższa ranga;
- shin – prawda, prawdziwość, rzeczywistość.
Słowo „kyokushin” tłumaczone jest najczęściej jako
ekstremum prawdy, dążenie do poznania prawdy, zaś nazwa
Kyoku-shin-kai oznacza
stowarzyszenie na rzecz poznania ostatecznej (najwyższej) prawdy[1]. W wolnym tłumaczeniu również droga ku prawdzie.
Masutatsu Oyama
Stworzona przez niego Międzynarodowa Organizacja Karate Kyokushin-kaikan (International Karate Organization Kyokushin-kaikan, w skrócie IKO) była do momentu jego śmierci w 1994 r. największą organizacją sztuk walki na świecie. Po śmierci Masutatsu Ōyamy ogłoszono, że na mocy testamentu sukcesorem zmarłego i nowym liderem światowego kyokushin jest Akiyoshi
Shōkei Matsui.
Nie wszyscy uczniowie uznali sukcesora za godnego następcę Masutatsu Ōyamy, w związku z czym w latach 1994-2004 następowały kolejne rozłamy w IKO. Kolejni uczniowie Ōyamy obwoływali się jego sukcesorami i otwierali kolejne Międzynarodowe Organizacje Kyokushin-kaikan Karate uznając jednocześnie siebie za tych właściwych sukcesorów legendarnego twórcy stylu. W ten sposób powstawały kolejne IKO 2, 3, 4, 5 itd.
Nie bez znaczenia dla podziałów w środowisku kyokushin pozostał fakt, że sukcesor Masutatsu Ōyamy zarejestrował International Karate Organization Kyokushin-kaikan jako własne przedsiębiorstwo w Stanach Zjednoczonych. Uczynił to jednocześnie rejestrując nazwy: Kyokushin, Kyokushin-kaikan, Kancho Kyokushin oraz znaki stylu:
kanji i
kanku jako swoje własne znaki towarowe. Na mocy udzielonych praw do znaków towarowych Shokei Matsui pozbawił możliwości używania tychże znaków i nazw część reprezentantów innych IKO lub też zmusił ich do wybrania innych oznaczeń.
Istotnym dla przyszłości stylu okazał się spór sądowy, jaki toczył Akiyoshi Shokei Matsui z rodziną zmarłego Masutatsu Ōyamy (obecnie reprezentowaną przez jego córkę Kikuko Oyama). Ostatecznie system sądowniczy w Japonii uznał zasadność roszczenia rodziny Ōyama o przywrócenie im wszelkich praw do własności intelektualnej Masutatsu Ōyamy, w tym do stworzonego przez niego stylu karate. Sąd w Tokio uznał rzekomy testament mistrza Ōyamy za ewidentnie sfałszowany i przez to od początku nieważny. Ponieważ różne organizacje Kyokushin nadal posługiwały się skrótem „IKO”, po procesie przyjęto ich numerację: IKO1, IKO2, IKO3 itd. Rodzina twórcy stylu, chcąc podkreślić swoje prawa do dziedzictwa posługuje się dla odróżnienia nazwą IKO Sosai Group. Obecnie istnieje więc wiele mniejszych od pierwotnego IKO organizacji
[2].
Trening karate kyokushin opiera się głównie na pięciu elementach:
- kihon – techniki podstawowe. (patrz: Lista technik w Kyokushin). Kihon ma na celu nauczenie adepta sztuki karate prawidłowej techniki uderzeń, kopnięć oraz bloków. W trakcie kihon ćwiczący stoją w rzędach w kolejności posiadanych stopni. Techniki wykonuje się po podaniu komendy przez prowadzącego ćwiczenia.
- ido geiko – poruszanie się
- kata – formalne układy obrony i ataku. Kata są tradycyjnym sposobem przekazywania wiedzy o karate. W średniowiecznej Okinawie, skąd wywodzi się karate, wprowadzono przepis zabraniający chłopom posiadania wszelkiej broni – nawet noży i siekier, zabroniono także uprawiania sztuk walki. Aby obronić się, Okinawczycy wymyślali więc różne układy walki, czyli kata, które umożliwiały ćwiczenie w samotności (w obawie przed donosicielami). Kata wykonuje się podobnie jak kihon – w rzędach, według posiadanych stopni, po komendzie prowadzącego ćwiczenia.
- kumite – wolna walka. Kumite jest kwintesencją kyokushin karate. Masutatsu Ōyama twierdził, że karate bez walki jest tylko tańcem. W trosce o zdrowie ćwiczących w trakcie walk sportowych wyłączono możliwość ataku na kolana, kręgosłup czy głowę (na głowę można stosować większość technik nożnych).
- iken – trening technik wywodzących się z chińskiego stylu wushu yiquan. Uprawiany głównie w Japonii i Brazylii. Zasadniczym trzonem treningu Iken jest wykorzystanie treningu mentalnego, praca nad „jednością umysłu i ciała”, sprężystością ruchów i perfekcyjnym opanowaniem równowagi i zrównoważeniem szybkości i tempa w walce. Charakterystyczne dla Iken są tzw. eksplozywne uderzenia, techniki shi-li, trening pozycji statycznych.
Ostatecznym celem treningu
karate jest rozwój duchowy ćwiczącego. Dokonuje się on poprzez wymagające ćwiczenia fizyczne – w trakcie treningu adept karate pokonuje swoją słabość, nieśmiałość i niezdecydowanie, dzięki temu może stać się lepszym człowiekiem. Każdy adept kyokushin karate powinien znać przysięgę (dojo kun) oraz etykietę dojo.
Organizacje[edytuj]
1. Kyokushinkaikan (IKO Sosai) – IKO, którą założył twórca stylu Masutatsu Oyama (10. dan), odziedziczone przez jego córkę Kuristinę Oyamę i przez nią kierowane przy pomocy swego partnera życiowego kancho Yoshikazu Suzuki oraz przez shihan Susumu Miyake ( 7.dan ). Koordynatorem w Europie obecnie jest shihan Neagoie Horatiu (5.dan) z Rumunii. Polsce działa Polska Organizacja Karate Kyokushin Kaikan IKO SOSAI z jej prezesem Anną Marią Dukat oraz jej dyrektorem wykonawczym, pełniącym również funkcję trenera kadry narodowej tej organizacji - sensei Tomaszem Borucem (3.dan) z Warszawy.
2.
Kyokushinkaikan (IKO1 – tzw. Matsui Group) – największa i najbardziej licząca się organizacja karate kyokushin skupiająca największą ilość ćwiczących, klubów i krajów w świecie, kierowana przez kancho
Shokei Matsui (8. dan). W Polsce obecnie kierowane przez Branch Chief (Dyrektorów Oddziałów): shihan
Jacek Czerniec (5. dan) z Lublina,
Andrzej Manecki (5. dan) z Siemianowic Śląskich,
Roman Woźniak (5. dan) z Krosna,
Wiesław Orzoł (4. dan) z Ostrołęki,
Rafał Tomala (4. dan) z Warszawy,
Agnieszka Sypień (4. dan) z Wrocławia,
Edward Urbańczyk (4.dan) z Katowic, Mirosław Kopielski (4.dan) z Poznania oraz Wojciech Kunicki (3.dan) z Malborka. Ponadto istnieją niezależni Dojo Operatorzy, podlegli bezpośrednio władzom IKO np:
Włodzimierz Weselski (4. dan) z Zakopanego
Paweł Juszczyk (4. dan) z Otwocka, Jan Mazurkiewicz (5. dan) z Włocławka, Zbigniew Zieliński (5.dan) z Chrzanowa, Dariusz Burda (3.dan) z
Leżajska,
Maciej Marszałek (3. dan) z Gliwic.
3.
Shinkyokushinkai WKO – druga organizacja nawiązująca do spuścizny Masutatsu Oyamy – kierowana przez shihan
Kenji Midori (8. dan) Zrzesza 80 krajów i ponad 70 tys. zarejestrowanych członków – W Europie działa jako EKO pod kierownictwem shihan
Koen Sharrenberg (5.dan) z Holandii , EKO zrzesza 29 krajów europejskich i jest najliczniejszą organizacją kyokushin na starym kontynencie. W Polsce istnieją dwie organizacje podległe WKO. Pierwszą jest Polska Federacja Karate Shinkyokushinkai, której prezesem jest Remigiusz Karpiński (5. dan) z Ełku. Organizacja skupia ok 100 klubów podległych Branch Chiefom: Remigiusz Karpiński (5. dan) z Ełku, Mariusz Godoś (5.dan) z Opola, Bogdan Lubos (5.dan) z Tarnowskich Gór,
Krzysztof Borowiec (5. dan) z Kielc, Roman Kęska (5. dan) z Krakowa, Jacek Lamot (4.dan) z Wrocławia, Mariusz Mazur (4. dan) z Warszawy, Tomasz Basiak (5. dan) z Grodziska Mazowieckiego oraz Jacek Baranowski (5.dan) ze Szczawna-Zdroju oraz
Eugeniusz Dadzibug (5.dan) z Sosnowca. Drugą organizacją jest
Polska Federacja Kyokushin Karate, kierowana przez prezesa
Bogusława Jeremicza (5.dan) z Gdańska, oraz wiceprezesa Artura Wilento (5.dan) z Bydgoszczy - (obaj również są Branch Chief WKO) - skupiająca 43 kluby w całym kraju.
4.
IFK Kyokushinkai – kierowana przez
Steve Arneil (10. dan) – szefem w Polsce jest Dariusz Struski (3. dan) z Lewina Brzeskiego
5.
Kyokushin Kaikan (IKO3 – Matsushima Group) – kierowana przez
Yoshikazu Matsushima (9. dan) w Polsce kieruje organizacją
Robert Wyciszkiewicz (3. dan) z Szydłowca. Znaczącą postacią w tej organizacji, często goszczącą na seminariach w Polsce, jest Branch Chief Wielkiej Brytanii shihan
Roman Kucfir (6.dan)
7.
All Japan Kyokushin Union (IKO5) – organizacja kierowana rotacyjnie, która ma charakter związku niezależnych organizacji, dojo, szkół poszczególnych shihan i sensei. Najważniejsze postacie tej organizacji to:
Kazuyuki Hasegawa, Shigeru Tabata, Jun Miwa, Shigenori Sakamoto, Daigo Oishi, Toshikazu Setto, Yasuo Takahashi, Yukio Okada, Yasuhiro Kuwajima, Yasuhiro Shichinohe, Koi Yoshikazu, Peter von Rotz. Polskim członkiem tej organizacji jest Śląski Klub Karate Kyokushin, któremu szefuje sensei
Krzysztof Brzozowski (4. dan)
9.
IBK Kyokushin – International Budokai Kan Kyokushin, na świecie kierowana przez
Jona Bluminga (10. dan kyokushin, 9. dan
judo). Honorowym prezydentem organizacji jest
Kenji Kurosaki (10. dan) z Japonii. W Polsce kierowana jest przez
Tomasza Olejnika (8. dan) z Poznania
10.
Kyokushin World Federation (KWF) – Kierowana przez Shihan
Loek’a Hollandera (9. dan) z Holandii pełniącego funkcje prezydenta KWF oraz shihan
Antonio Pinero (8. dan) z Hiszpanii, pełniącego funkcję kanclerza. W Polsce szefem jest shihan
Andrzej Drewniak (8. dan) z Krakowa, pełniący również funkcję sekretarza generalnego organizacji. Ważną rolę w organizacji KWF pełni również pochodzący z Polski shihan Lesław Samitowski (6. dan) przedstawiciel KWF na Stany Zjednoczone Ameryki. Inne ważne w tej organizacji postacie to m.in. Noriyuki Tanaka (6. dan) z Chiba z Japonii, Hristo Traikov (6. dan) z Bułgarii, Hamai Noriyasu (9. dan) z Chin, Bertrand Kron (6. dan) z Francji, Lars Hogquist (6. dan) z Norwegii.
11.
Kyokushin WKU/GCO (World Karate & Kick Boxing Union/Global Combat Organization) – kierowana była przez hanshi
Flemming Schroter (8. dan) z Danii, który zrezygnował z tej funkcji na rzecz rozwoju swojej organizacji Kyokushin Jinzen Do. Aktualnie Prezydentem Kyokushin WKU/GCO jest shihan
Tadeusz Krygowski (5. dan). Do organizacji WKU/GCO Kyokushin należą kluby zrzeszone w Polskiej Organizacji Karate Kyokushin "Sosai".
12.
Internationale Budo Kai – kierowana przez
Gerard Gordeau (9. dan) w Polsce jako Polska Federacja Instytut Budokai Karate (IBK) – którego szefem jest shihan
Artur Więzowski (6. dan) z Ciechanowca.
13.
International Budokai Union Kyodokyokushin - Autonomiczna unia klubów Karate, kickboxingu i ju-jitsu współpracująca ze wszystkimi stylami i organizacjami sztuk walki. Powołana przez Shihan
Macieja Misiaka 7 Dan z Warszawy. Powstała w celu zjednoczenia pasjonatów sztuk walki pragnących prowadzić swoje kluby bez zależności finansowych z Federacjami i Związkami sportowymi. Zawodnicy należący do stowarzyszenia startują we wszystkich zawodach sportowych, które aktualnie są otwarte dla wszystkich klubów. Główny nacisk w treningu kładzie się na walkę sportową , oraz wykorzystanie technik w realnej samoobronie. Obecnie organizacja zrzesza juz 30 krajów na całym Świecie. W Polsce głównymi liderami są Branch Chief: Shihan Zbigniew Szkopiak (6. Dan), Sensei Stanisław Kołodziejski (4. Dan), Sensei Tomasz Rajda (3 Dan).
Style wywodzące się z kyokushin:
14.
Ashihara Karate – założone przez
Hideyuki Ashiharę (10. dan), obecnie istnieją dwie organizacje, które nauczają stylu Ashihara, tj. – Ashihara International Karate Organisation (AIKO) – na której czele stoi hanshi
Dave Jonkers – (9. dan) i shihan
Semmy Schilt z Holandii; oraz Ashihara Karate International (AKI) której liderem jest Kaicho
Hoosain Narker (8. dan) z RPA; w Polsce autoryzowanym reprezentantem obu tych organizacji jest sensei
Dariusz Winiarski (4. dan – Ashihara Karate, 5. dan – Ju Jitsu, 2. dan – Kobudo) z Darłowa
16.
Oyama Karate – twórcą którego jest Soshu
Shigeru Ōyama (10. dan) – oddzieliła się od głównej organizacji jeszcze za życia Matsutatsu Oyamy. Po zamknięciu dojo i wycofaniu się z kierowania organizacją przez
Shigeru Ōyama, Dyrektorem Organizacji (OYAMA International Karate Federation) został
hanshi Jan Dyduch (8. dan) z Krakowa, który również jest liderem polskiej organizacji. Polska organizacja jest obecnie najliczniejsza jeśli chodzi o liczbę uprawiających styl Oyama i liczbę klubów w świecie.
22.
Sei Budokai – Na jej czele stoi hanshi
Leonardo Voinescu (8. dan Sei Budokai, 4. dan Judo) z Rumunii. Prezydentem honorowym jest hanshi
Dave Jonkers (9. dan Sei Budokai, 9. dan Ashihara Karate, 5. dan Judo) z Holandii, a funkcję honorowego dyrektora technicznego pełni shihan
Semmy Schilt (6. dan Ashihara Karate, 6. dan Sei Budokai) z Holandii. Przedstawicielem na Polskę jest shihan
Jan Sznajder (5. dan Sei
Budokai) z Kędzierzyna-Koźle
Przysięga Dojo[edytuj]
- Będziemy ćwiczyć nasze serca i ciała dla osiągnięcia pewnego i niewzruszonego ducha.
- Będziemy dążyć do prawdziwego opanowania sztuki karate, aby kiedyś nasze ciało i zmysły stały się doskonałe.
- Z głębokim zapałem będziemy starać się kultywować ducha samowyrzeczenia.
- Będziemy przestrzegać zasad grzeczności, poszanowania starszych oraz powstrzymywać się od gwałtowności.
- Będziemy spoglądać w górę ku prawdziwej mądrości i sile, porzucając inne pragnienia.
- Będziemy wierni naszym ideałom i nigdy nie zapomnimy o cnocie pokory.
- Przez całe nasze życie, poprzez dyscyplinę karate, dążyć będziemy do poznania prawdziwego znaczenia drogi, którą obraliśmy.
